Je staat boven op een hoge kraan, je hart klopt in je keel en het zweet breekt je uit. Over een paar seconden val je tientallen meters naar beneden: Je staat op het punt om te gaan bungeejumpen. Maar hoe bereid je je eigenlijk voor op zo’n sprong? En waarom doen mensen aan bungeejumpen?
“Er zijn verschillende redenen waarom mensen bungeejumpen ”, legt Tim Versprille uit, manager van Bungy Jump Holland uit Scheveningen. Uiteraard zijn er mensen die voor een vrijgezellenfeest of gewoon voor de lol een sprong in het diepe wagen, maar er zijn ook serieuze redenen waarom er gesprongen wordt. “Er zijn mensen die hun hoogtevrees willen overwinnen of het staat al lang op hun bucketlist. Maar er zijn ook mensen die een trauma hebben opgelopen en een sprong gebruiken als een soort overwinningsmogelijkheid, dat als ze dit kunnen, ze ook dat trauma kunnen verwerken.”
Hoe meer angst je hebt, hoe minder je ervan geniet en dat is altijd zonde.
Vroeger was bungeejumpen een onderdeel van de X Games, een jaarlijkse wedstrijd in extreme sporten, maar nu hoort het daar niet meer bij. Toch kan bungeejumpen zeker gezien worden als een sport, vindt Versprille. “Het valt onder de categorie ‘extreme sporten’. De beste tactiek is eigenlijk verstand op nul en gewoon gaan. Er wordt gevraagd of je niks meer in je broekzakken hebt en of je hoofd leeg is. Vaak zeggen mensen dan van niet. Ik adviseer dan om er niet te veel bij na te denken en het gewoon te doen. Gewoon lol hebben! Het is super spannend, je hart gaat pompen en er stroomt adrenaline door je lijf heen. Hoe meer angst je hebt, hoe minder je ervan geniet en dat is altijd zonde.”
Gevaar van bungeejumpen
Bungeejumpen staat bekend als een risicosport, maar volgens Versprille valt dat wel mee. “Het kan gevaarlijk zijn als de veiligheidscontrole niet zo goed is. Wij hebben een hele strikte manier van werken. Sinds dat wij open zijn in 1993, is er nog nooit wat gebeurd. Daar zijn we heel erg trots op en dat willen we ook graag zo houden natuurlijk. Alles wat we doen laten we door drie mensen controleren. Zo is de kans op fouten minimaal. Je moet het materiaal goed checken, zoals het elastiek en het equipment (de uitrusting, dus onder andere het harnas wat je om je heen hebt). Bij ons word je op de grond al vastgemaakt. Als je pas boven wordt vastgemaakt, is de kans dat het fout gaat veel groter. Ook worden de hijskraan en de kooi waar je vanuit springt iedere ochtend en avond gecontroleerd.”
Wat zijn g-krachten?
Een g-kracht is een versnelling. De letter g komt van gravitatiekracht, oftewel zwaartekracht. Er bestaan negatieve g-krachten (als je sneller naar de aarde toe beweegt dan de gravitatiekracht) en positieve g-krachten (als je van de aarde af beweegt). Een mens kan 3 g goed verdragen, vanaf 6 g wordt men misselijk. Bij 9 g raak je buiten bewustzijn en vanaf 14 g is het dodelijk. Bij bungeejumpen ervaar je dus negatieve g-krachten, die variëren tussen de 2.5 tot 3.5 g. Hierdoor stroomt er bloed naar je hoofd, stijgt de bloeddruk en komt er een hoop adrenaline vrij omdat je lichaam in de ‘gevaar-stand’ springt.
Iedereen kan het!
Er wordt geen onderscheid gemaakt in wie er wel kan springen en wie niet. “Eigenlijk kan iedereen bungeejumpen. Het minimum bij ons is 45 kg en het maximum 200 kg. Als iemand lichter is, zoals een kind, spring je met iemand anders zodat je toch aan het minimale gewicht komt. Stel je bent vier jaar en je wilt springen, dan wordt er toestemming gevraagd aan de ouders die daar dan voor moeten tekenen. Zolang het equipment past en de ouders willen met die vierjarige springen, kan dat. Er zijn weinig mensen die in hun eentje 200 kg wegen, maar soms heb je mensen die samen willen springen en dan wel boven het maximum gewicht uitkomen. Dat kan dus niet.” Verder wordt het afgeraden om te springen voor mensen met zwakke knieën, een te hoge bloeddruk, hart- en vaatziekten, epilepsie, een zwakke wervelkolom en zwangerschap.
De teller van het aantal sprongen van Versprille staat op een indrukwekkende 472 keer. “Er gaat voornamelijk adrenaline door je heen. De eerste twee seconden denk je eigenlijk dat je doodgaat. En op het moment dat je het elastiek aan je benen voelt denk je ‘oke, ik ben veilig’. Daarna voel je eigenlijk alleen maar vreugde en vind je het alleen maar leuk. Maar die eerste twee seconden gaan er voornamelijk doodsangsten door je heen”, zegt hij lachend.
Photo by © Chriusha (Хрюша) / CC-BY-SA-3.0 / Wikimedia Commons.